جهت تکمیل اطلاعات از سایت www.foetida.irدیدن نمایید

محل پرورش کرم های کمپوستی را می توان از چوب یا پلاستیک ، مانند ( بشکه ، جعبه های چوبی و لگن های پلاستیکی ) تهیه کرد که از این وسایل در داخل یا خارج منزل برای بستر تولید ورمی کمپوست استفاده می شود.

استفاده از آبشخورهای مربع مستطیل نیز مناسب است. این بسترها روی بلوک ها ، آجرها ، تنه های درختان ، زمین و یا بلوک های بتنی قرار می گیرند. در صورت استفاده از تخته های کاج یا سرو ، بهتر است ضخامت آنها 5 سانتی متر باشد. طول اضلاع بسترهای کرم بهتر است از 50 سانتی متر بیشتر نباشد و بسترهای کرم باید به وسیله یک راهرو از هم جدا شوند تا عمل برداشت کرم ها و کود تولیدی به راحتی صورت پذیرد. برای کنترل دمای بسترها بهتر است آنها درون خاک قرار گیرند ، اما کرم های قرمز حلقوی تمایل دارند که از قسمتهای سطحی بستر خود تغذیه کنند. بنابراین محفظه بستر رشد آنها نباید بیش از 20 تا 30 سانتی متر عمق داشته باشد. اگر عمق بیشتر باشدد ، مواد آلی فشرده شده ، در نتیجه مواد به صورت غیرهوازی تجزیه شده و تولید بوی نامطبوع و مواد سمی می کنند و در نهایت به مرگ کرم ها منجر می شود.

 کرم ها می توانند در گودال های حفر شده در زمین یا در شیارهای ردیفی واقع در سطح خاک نیز رشد کنند. بسترهایی که در خارج از ساختمان قرار گرفته اند ، می بایست در محیطی تمیز و سالم و بهتر است در فضای سرپوشیده قرار گیرند. بسترهای داخل ساختمان باید از زهکشی و تهویه مناسبی برخوردار باشند .

ابعاد مناسب بستر ورمی کمپوست

بستری با طول دلخواه و عرض 60-40 سانتی متر و عمق 50-30 سانتی متر حدود 100 عدد کرم خاکی را به ازای هر متر طول بستر در خود جای می دهد و یا در حدود 25عدد کرم بالغ را تولید می کند. در صورتی که بعضی از پرورش دهندگان برای افزایش تولید ، این سطح را بالا می برند و تعداد بیشتری کرم تولید می کنند. پس از هر 30 تا 45 روز یا هر 30 تا 90 روز ، کرم های خاکی برداشت شده و بستر ها باید جایگزین شوند. مدت زمان یادشده به شرایط محیطی ، روش پرورش و ترکیب بستر بستگی دارد.

 طول و عرض بستر پرورش کرم به قابل حمل و یا ثابت بودن آن و مقدار پسماندها بستگی دارد که هر خانواده در هفته تولید می کند. به طور معمول حجم 33 سانتی متر مکعب به ازای هر 450 گرم مواد آلی مطلوب است. از مزایای محفظه چوبی ، خاصیت جذب رطوبت به وسیله آنهاست.
نباید از چوب هایی که دارای مواد آروماتیک اند ( همانند چوب درختان سرو و کاج ) استفاده کرد. محفظه های پلاستیکی ، رطوبت را به مقدار بیشتری در خود حفظ می کنند. به منظور عمل تهویه و زهکشی بهتر ، کف بستر نگهداری کرم ها باید دارای سوراخ های زهکشی باشد. محفظه را باید روی چوب یا آجر قرار داد تا آب ثقلی به راحتی خارج شود. از زه آب خروجی ( چای ورمی کمپوست ) می توان به عنوان کود مایع در فضای سبز استفاده کرد. کرم ها تاریکی را ترجیح می دهند ، برای جلوگیری از ورود نور زیاد و ممانعت از کاهش رطوبت موجود ، باید روی بسترها را با پوشش مناسبی نظیر کاه و کلش گندم پوشاند. برای این منظور می توان گودالی با عمق 40 سانتی متر در زمین حفر کرد و محفظه را درون آن قرار داد و اطراف آن را با خاک و روی آن را با کاه وکلش گندم پوشاند.

مواد مورد نیاز برای استفاده در بستر کرم ها

ابتدا کف بستر را می توان با خرده های روزنامه ، برگ های خرد شده ، کاه وکلش گندم و مواد آلی ( خاک اره ، پیت موس ، کمپوست و یا کود دامی پوسیده ) پوشاند. مواد آلی باید دارای رطوبت مناسب ( 70-60 درصد ) بوده و از پوسیدگی مناسبی برخوردار باشند. نسبت کربن به نیتروژن مناسب درداخل مواد آلی در حدود 30:1 تا 40:1 است. استفاده از مواد آلی تازه ، سبب افزایش دما در توده ماده آلی شده و کرم ها در اثر گرمای زیاد از بین می روند. استفاده زیاد مواد دارای پروتئین و دیگر ترکیبات آلی نیتروژنه قابل تجزیه نیز مضر است ، زیرا این ترکیبات آمونیاک آزاد کرده و سبب افزایش موقتی pH بستر می شوند و مواد آلی بسترها را به سرعت تجزیه کرده و از بین می برند. استفاده از پسماندهای گیاهی و کودهای حیوانی ، برای بسترسازی مناسب است. بعضی از پرورش دهندگان ، مواد بستر را با خاک رس مخلوط می کنند. این روش موجب هدر رفتن زمان و افزایش هزینه ها شده و محصول کاهش می یابد. استفاده از کود اسبی و فضولات خرگوش مناسب است.

اگر مواد بسترها دارای مقادیر زیاد کربوهیدرات ها و دیگر مواد آلی باشند ، ممکن است در بسترها ایجاد حرارت شود. در چنین شرایطی ، دمای درون توده به 60 درجه سانتی گراد یا بیشتر می رسد که مرگ کرم ها یا فرار آنها از بستر را در پی دارد. بنابراین ، موادی از این نوع باید پس از طی شدن مرحله حرارتی به بسترها اضافه شوند.

این روش با ساخت توده یا توده هایی که بالای آنها هموارباشد و افزایش رطوبت امکان پذیر باشد ، انجام می شود. وقتی مرحله حرارتی به اتمام رسید ، مواد باید به خوبی مخلوط شده و خرد شوند. اگر مواد خیلی ریز باشند ، کرم ها قادر به بلع آن نبوده ، در نتیجه رشد ناکافی خواهند داشت. غلظت های زیاد نمک ممکن است موجب کاهش پیله و وزن کرم ها شوید ، بنابراین مواد بستر باید برای برطرف کردن نمک اضافی آب شویی ، رطوبت مواد بستر ثابت نگاه داشته می شود ، اما از روش غرقاب کردن بسترها نباید استفاده کرد. دمای مواد بستر نیز باید کنترل شود. اگر دما پس از 5 تا 6 روز پایین تر از 26 درجه سانتی گراد باقی بماند ، بسترها ممکن است برای کرم ها مفید واقع شوند. پس از اضافه شدن کرم ها ، بستر باید مرطوب نگاه داشته شود. در ضمن استفاده از مواد سلولزی ( خاک اره ) به دلیل ایجاد تهویه بهتر ، به عمل تنفس و بقای کرم ها کمک می کند و اضافه کردن مقدار کمی ماسه ریز به توده ماده آلی ، به عمل هضم غذا در سنگدان کرم کمک می کند

فن کمپوست سازی از زمانهای بسیار دور بخشی از کشاورزی بوده است . کرمها دارای دست،پا و چشم نمی باشند . در حدود 2700 نوع مختلف از کرمهای خاکی وجود دارند . کرمها در جایی زندگی می کنند که از غذا،رطوبت،اکسیژن و دمای هوای مطلوب برخوردار باشند . در هر ایکر از زمین ممکن است بیش از یک میلیون کرم خاکی وجود داشته باشد . 

 کرمها با ایجاد تونلهای عمیق در خاک،باعث نزدیک شدن خاکهای زیرین به خاکهای سطحی و ترکیب آنها با یکدیگر می شوند   . مواد لهابی که از کرمها دفع می شود حاوی نیتروژن است که یک عنصر غذایی مهم برای گیاهان محسوب می شود . این لعاب چسبناک باعث پیوند ذرات خاک و تشکیل خاکدانه می گردد . کرمها جانورانی خونسرد می باشند . نوزادان کرم از کوکونهایی که کوچکتر از یک دانه برنج است متولد می شوند . اگرچه کرمها چشم ندارند اما می توانند روشنایی را به ویژه در قسمت قدامی خود حس کنند . آنها خود را از معرض نور کنار کشیده و در صورت مواجه شدن با نور برای مدتی زیاد (حدود یک ساعت)دچار فلج و بی حسی می شوند .

 اگر پوست کرم خشک شود کرمها خواهند مرد . کرمها جزء جانوران هر مافرودیت می باشند یعنی هر کرم اندامهای نر و مادگی را توامان دارند ،ولی نهایتاً کرم با اتصال به جفت دیگر از طریق دو کلیتلوم و تبادل اسپرم عمل جفتگیری را انجام می دهد . سپس هر کرم یک کیسه تخم ریزی در کلیتلوم خود تشکیل می دهد (کلیتلوم قسمتی برجسته در تنه کرم است و در بندهای نزدیک سر یک کرم بالغ قرار دارد ) کرمها می توانند در هر روز معادل نیمی از وزن خود تغذیه نمایند . تولید ورمی کمپوست ،ساده ترین روش در بازیافته زباله های مواد غذایی است و روش عالی برای کسانی است که یک تل کمپوست در فضای خارجی برخوردار نمی باشند .

 تهیه کمپوست توسط کرمها از معدوم کردن زباله های غذاهای گیاهی جلوگیری کرده و باعث ایجاد کمپوستی با کیفیت بالا می شود . این کار توسط کرمهای قرمز(ایزینیا فوتیدا) انجام می گیرد که دمای بین 18 تا 25 درجه سیلسیوس برای آنها بسیار مطلوب بوده و می توان از آنها در فضاهای داخلی مدرسه و اداره استفاده نمود . کرمها به سرعت مواد غذایی اثر کرده و زباله های مواد غذایی را به مدفوع کرمی که سرشار از مواد مغذی است تبدیل می نماید .